علت آسیب های سرشانه در بدنساز

شانه وزنه بردار

شانه وزنه ‌برداران یا استئولیز دیستال ترقوه، استخوان ترقوه را در جایی که با تیغه شانه در نقطه‌ای به نام آکرومیون ملاقات می‌کند، تحت تأثیر قرار می‌دهد. این مفصل بسیار انعطاف پذیر است و بنابراین یکی از کم ثبات ترین مفصل ها در بدن است. استرس در طول زمان می تواند منجر به شکستگی های کوچک در انتهای استخوان ترقوه شود.

اگر شانه وزنه بردار دارید، ممکن است این علائم را تجربه کنید:

• درد کسل کننده
• حساسیت یا درد شدید هنگام فشار دادن به ناحیه مورد نظر
• تورم
• ضعف یا سفتی
• درد بعد از ورزش
• زمانی که بازو را به طرف مقابل دراز می‌کنید، درد می‌گیرد

با داشتن تمرینات خوب می توان از شانه وزنه برداران جلوگیری کرد. معمولاً در اثر زیاده‌روی در تمرین‌های اکستنشن شانه مانند پرس روی نیمکت، شیب‌ها یا هل‌آپ ایجاد می‌شود. هنگامی که تمرین می کنید، مطمئن شوید که از وزنه زیاد استفاده نکنید و به عضلات خود زمان دهید تا در بین جلسات تمرینی ریکاوری کنند. از یک مربی بخواهید فرم شما را بررسی کند و مراقب باشید که وقتی درد دارید، فشار وارد نکنید. برای تقویت قدرت شانه خود، تمرین “Blackburn” را امتحان کنید.

اگر از شانه وزنه بردار رنج می برید، این وضعیت ممکن است به درمان محافظه کارانه پاسخ دهد. از بلند کردن وزنه فاصله بگیرید، یخ درمانی کنید و از داروهای ضد التهابی استفاده کنید. پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئید را همراه با فیزیوتراپی پیشنهاد کند. در صورت نیاز به جراحی، می‌تواند یک روش کم تهاجمی را با استفاده از برش‌های کوچک برای برداشتن حدود یک سانتی‌ متر از استخوان ترقوه انجام دهد که به از بین بردن درد و بازیابی دامنه حرکتی شما کمک می‌کند.

برخورد شانه

برخورد شانه بر روتاتور کاف در بازو تأثیر می گذارد. هر بار که بازوی خود را بالا می آورید، فضای کمتری بین تاندون ها و تیغه شانه ایجاد می کنید. با گذشت زمان، آکرومیون تیغه شانه ممکن است شروع به تحریک روتاتور کاف یا کیسه بورس آن کند.

حرکاتی که از تاندون های روتاتور کاف استفاده می کنند، احتمال برخورد را افزایش می دهند. این شامل هر ورزشی با حرکات دست یا تمریناتی است که شامل بلند کردن وزنه بالای سر می شود. بسیاری از مردم متوجه نمی شوند که درد خفیف نشانه گیرافتادگی است و متأسفانه تا زمانی که درد بدتر نشده است به دنبال درمان نمی روند.

اگر این موارد را تجربه کنید ممکن است دچار گیرافتادگی شانه شوید:

• تورم یا حساسیت
• درد چه در حال استراحت و چه در حال ورزش
• درد شدیدتر هنگام بلند کردن
• ضعف و از دست دادن حرکت
• مشکل رسیدن به پشت سر

راه های مختلفی وجود دارد که می توانید از این وضعیت جلوگیری کنید. اگر به تازگی یک برنامه تمرینی را شروع کرده اید، تکرارها را به آرامی اضافه کنید و بین تمرینات فشاری و کششی برای ساختن عضلات جلو و عقب جایگزین کنید (یعنی برای هر فشار، یک ردیف انجام دهید).

از انجام تمرینات بیش از حد در جایی که آرنج بالای شانه است، مانند ردیف های عمودی و پرس شانه، همراه با بالا بردن جانبی و پایین کشیدن پشت گردن خودداری کنید. برای ثبات بیشتر، عضلات ذوزنقه تحتانی خود را قبل از پایین کشیدن با پایین آوردن شانه ها و کنار هم قرار دادن آنها فعال کنید.

اگر گیرافتادگی شانه را تجربه می کنید، توصیه می کنیم به طور موقت تمرینات بدنسازی خود را با حرکات کششی جایگزین کنید. پزشک شما ممکن است تزریق کورتیزون را نیز پیشنهاد کند. این درمان های محافظه کارانه اغلب کافی هستند، اما در صورت نیاز، پزشک می تواند جراحی را برای برداشتن یا ترمیم نواحی آسیب دیده انجام دهد. که می تواند از آسیب بعدی به تاندون ها جلوگیری کند، به خصوص اگر خار استخوانی دارید.

پارگی روتاتور کاف

پارگی روتاتور کاف بر روی عضلات و تاندون ‌هایی که استخوان بازو را می‌ پوشانند، تأثیر می ‌گذارد، آن را در مفصل شانه نگه می ‌دارد و به شما کمک می‌ کند بازوی خود را بلند کرده و بچرخانید. استرس ناشی از حرکات بدن سازی می تواند باعث پارگی شود زیرا تاندون به مرور زمان تحلیل می رود. ضربه مستقیم نیز می تواند باعث آسیب شود، همچنین اگر بخواهید وزنه های سنگین را با حرکت تند بلند کنید، ممکن است تاندون ها را پاره کنید.

ممکن است دچار پارگی روتاتور کاف شده باشید اگر:

• درد شما زمانی بدتر می شود که بازوی خود را بالای سر خود می آورید
• درد خواب شبانه را سخت می کند
• ضعف و حرکت محدود را در شانه خود تجربه می کنید
• شما نمی توانید بازوی خود را در سطح شانه نگه دارید بدون اینکه آن را به پهلوی خود بیاندازید

برای جلوگیری از این آسیب، از تمرینات مقاومتی کمتر با تکرارهای بیشتر استفاده کنید تا به تدریج عضلات روتاتور کاف تقویت شوند. این تمرینات را با بالا بردن بازوها و چرخش های بیرونی برای ایجاد دلتوئید متعادل کنید.

قبل از تمرین بعدی خود، چرخش بیرونی دراز به پهلو را امتحان کنید. برای کاهش التهاب، جلسه تمرینی خود را با کمپرس سرد پایان دهید و حتماً بین روزهای باشگاه استراحت کنید. برای کمک به بهبودی از خوابیدن به پهلو خودداری کنید. این عارضه به خودی خود از بین نمی رود، اما ارتوپدهای متخصص ما در ارتوپدی جامع می توانند وضعیت شما را تشخیص دهند و شما را در مسیر بهبودی قرار دهد.